Tabaksindustrie probeert imago op te poetsen door goed doel te steunen

Roken is slecht. Kinderarbeid is slecht. Als de tabaksindustrie geld steekt in het tegengaan van kinderarbeid, is dit goed, slecht of ergens daartussen in? Dit is een discussie die op internationaal niveau wordt gevoerd binnen de Verenigde Naties. Bestaat er zoiets als “dirty money”?

Tabak tegen kinderarbeid

Er werken in diverse landen veel kleine kinderen in de landbouw, die eigenlijk naar school moeten gaan. De werkomstandigheden zijn zwaar, de inkomsten liggen laag, met weinig vooruitzichten voor de toekomst. Tabak komt van tabaksplanten, een deel daarvan is afkomstig van plantages waar kinderen verplicht worden om te werken. De tabak producenten investeren miljoenen in het tegengaan van kinderarbeid, op zich een goede zaak. Maar is het ethisch verantwoord om dit geld te accepteren?

Wat is het alternatief?

Organisaties als ARISE en ECLT strijden tegen kinderarbeid in landen als Brazilië, Malawi en Zambia. Deze organisaties ontvangen miljoenen vanuit de tabakssector. De Verenigde Naties dragen ook bij, en willen niet dat er geld wordt aangenomen van sigaretten fabrikanten. De organisaties stellen dat de VN dus meer financiën moet verstrekken omdat ze anders enorm veel geld mislopen, wat voor een goede zaak besteed wordt.

Blood Money

Drugsbaronnen in Zuid-Amerika blijven vaak (letterlijk) buiten schot door de gemeenschap te helpen met sociale voorzieningen. Het is ook dubbel, of zelfs driemaal onethisch, dat de tabaksindustrie geld geeft voor een praktijk die ze zelf met het verbouwen van tabak in stand houden, geld dat verdiend wordt door klanten te voorzien van levensgevaarlijke en verslavende middelen. Dat ze nog veel meer geld uitgeven aan marketing van tabakswaren in ontwikkelingslanden is natuurlijk ook een slechte zaak. Iedereen zal het ermee eens zijn dat kinderarbeid een slechte zaak is, ongeacht of het over tabak, cacao of diamanten gaat. Maar bedrijven die miljarden verdienen over de rug van anderen, en een paar miljoen spenderen om hun imago op te poetsen lijkt niet de oplossing